NE ADAMLAR GÖRDÜMŞerefimle yaşadım onurumla övündüm Bunca zaman içinde ben ne adamlar gördüm Kaçtım hep yalandan kendi çilemi ördüm Yalanı su gibi içen ben ne adamlar gördüm Kendimi ezdirmedim çıkarlarım uğruna Dönmedim yolumdan gittim doğrusuna Katılmadım katiyen kötüler ordusuna Garibi ağlatan ben ne adamlar gördüm Kahpelik yer bulamaz bizim kitabımızda Kurusun bir hainlik çıkarsa kanımızda Çürükler barınamaz olamaz yanımızda Parayla satılan ben ne adamlar gördüm Sırlarımı gizledim alçaklara satmadım Helal yedim lokmamı hiç haram katmadım İşim gücüm doğruluk şaşılarla yatmadım Dostlukları harcayan ben ne adamlar gördüm Yüzümüze gülüp de sırtımızdan vuran Onursuz yaşamayı bir günlük kar sayan Ettiği firavunluğu makyajlarla boyayan Elbisenin içinde ben ne adamlar gördüm Köprünün üstünde ki ayıya dayı diyen Helal lokma gibi yetimlerin hakkını yiyen Bir şey sanıp kendini çaka satıp gezen Kendini beğenmiş ben ne adamlar gördüm Adem AYDINLI |