Kimsesiz Kent
Çok uzun zaman oldu.
Kömür karası gözlerinle aydınlanmayalı Kalbimin kuytu karanlıkları. Kaç cinayet işlendi faili meçhul? Kaç afet gördü ücra sokakları bu kentin? Kurudu birer birer, bahçeleri süsleyen Limon ağaçları. Haberdar değilsin elbet Ne olup bittiğinden bu kimsesiz kentte. Yalnızlık perdesi açılmış semasına bir kere. İlişkisi kalmamış artık Simsiyah bir güneşi anımsatan O kömür gözlerinle... |