AKLI FUKARA
AKLI FUKARA
Bir söz söylemişti dostum kardeşim Aklı fukaradan kenar demişti Yorar bedenini ağırtır başın Durmaz daldan dala konar demişti İlmin pınarından yudum içmemiş Hiç bir akı karasından seçmemiş Bir arifin kapısından geçmemiş Sor kendini alim sanar demişti Hakikat yolunun izini bilmez Arif sofrasının tuzunu bilmez Girince meclise sözünü bilmez Boşa alev alır yanar demişti Çözülmez bilmece yollar dolaşık Bir mum bir geceye verirmi ışık Ustasından feyiz almayan aşık Aşkın ocağında söner demişti Bağban olsa gonca güller incinir Gönül kırar mahsun Kullar incinir Zehir kusar tatlı diller incinir Dert üstüne dertler sunar demişti Özkan’ım gündüzü gecesi zarar Kökünden kurumuş su vermez pınar Asla duruşunda olmaz bir karar Söz verip sözünden döner demişti Özkan Güli |
bazen cahil olmak alimden elva
ne adamlar var raflarca kitap yazmış
dinde yobaz tarihte kısır
bakı açsında taraflı
haktan hukuktan doğrudan uzak
kutluyorum...