Gökyüzü ağlıyor sanma hicranından,
Ney’in derdi hüznünün sesi,
Bu kırgınlığım değil nazarından,
Dermansız kalışım aşkında gizli,

Şarkılar unutturur mu seni?
Habersiz bırakmaz beni kuşlar,
Kokunu getirir rüzgâr şiirleştirirken,
Aşkını kelimelerle nakşeder içimdeki yazar.

Bakma sen ellerimin nasırına,
O eller ki gecesini gündüzüne katar.
Sen yar olsan da bir başkasına,
Son nefesimde bile seni anlatırlar.

Bu sıkıntım, çaresiz çırpınışım.
Seninle giden duygularım yüzünden,
Kendimden geçerim, seni yaşarım.
Güzelliğini dinlerim aşk şiirlerinden.

Kim bilir neredesin şimdi?
Hangi şehir sarar, çeker kokunu içine,
Bu şiir haykırıyor hasretimi,
Taştır kalbin, ruhun duymaz bile.

Fark etmez güzel gözlüm,
Ben seni senden çok seviyorum.
Sensizlik desen her gün ölüm.
Bir ölüp, senin için bin kez diriliyorum.

Kimi zaman canım acıyor.
Hesap soruyorum geçen yıllardan.
Islanıyorum, bak yağmur yağıyor!
Gökyüzü ağlıyor, sanma hicranından.

BAKİ EVKARALI