Sukut zamani
*
(Hayal)(Mahlas’)
Var görünüp; olmayan adam demektir
*
Eylül 2010 Erbaa
*
Yillarca surundugum sakaryadan erbaya gecmek zorunda kalmıştım
*
Bir anda mazim silinmisti
icinde ne varsa
*
Bilinmeyen biri olmustum
resmi kayıtlar olmasaydı
*
İnsanlar tanimak istiyor soru yagmuruna tutuyorlardi kalkip gidiyordum
*
Bir bankta tek otururken
Bu siir dokulmustu adeta dilimden
*
iki kucuk nehircik yanaklarim DAHA
Biri gececek olsa
Kitap okuyor gibi
Defterimi yuzume tutuyordum.
Sonra sessizlige alıştım.
*
Sırıtan sahte bir yuz yaratmayı da başarmıştım
*
Artik tecrid vakti...
sukut gerekliydi
sustum

Sukut zamanı...

Çok ezgin dediler halime bakıp
Açmak istediler özelleri mi
Dudağım kıvran di durdu bir zaman
Kimseye sırrımı söyleyemedim
*
Sırdır acilamaz benim geçmişim
Tarif edilemez derdim teşvişim
Ben ki sayfaları yırtıp atmışım
Bulup çöplüğünden söyleyemedim
*
Adını anacak kimim kalmış ki
Mazim de mutlu bir gün mü olmuş ki
İncimiş canımız yanmış bıkmış ki
Gönül de nefreti söyleyemedim
*
Sessizce süzüldü iki damlacık
Ayıp tir gormesin yadel adam cık
Kalktım uzaklaştım uc bes adım cık.
Bir şiir le bile söyleyemedim
*
Sadece Yüksel di biraz ateşim
Varmıdır bilemem dunya da eşim
Simsiyah gündüzüm günüm güneşim
Dost yüzünü görüp söyleyemedim.
*
Hayal sevgi dolu olsada yetmez
Sevgiyi bilmeyen kulu sevemiyor..
Alemi sevdim ya sevilemedim
Kader bu yalnizlik tecridin deyim
Kurtulup kimseye söyleyemedim
*
Böyle hüküm verdi beslediklerim.
Ugruna yasayip ve öldüklerim
Varmadı bir turlu demeye dilim
Devrin ayıbını söyleyemedim
Neslin ayıbını soyleyemedim

Beddua gecse de gönülden bazı
İçim el vermedi olmadi razi
Bir şeyler icim de debren di bazi
Kahretsin yinede söyleyemedim
*
Kıydılar ruhuma katledip onlar
Keyf alip mahvima sevindi onlar
Görüp seyrettim ben yuzlerinde
Kıyıp ALLAH’INA söyleyemedim
*
Sadece yukseldi biraz ateşim
Varmıdır bilemem dunyada eşim
Simsiyah gunduzum gunum güneşim
Dost yüzü görüp te söyleyemedim