pür melâl..Şiirin hikayesini görmek için tıklayın geldim gidilmez dedikleri yerlerden..
köhne kalabalıklar ezdim şakağımdaki ağrı ile sözümün özüme ihaneti dürttü zifir kuyu fecirlerimi ne Züleyha’nın kervanı ne Kenan’lı Yusuf olsa olsa mücrim bir soytarıydım uygarlık denen kralın yanıbaşında meskun mahallerde suskun bir sokaktım içimden geçen her lal gürültüydü kendi şivesinde kendi halinden başka hiçbir hale yakışmayan ne bildiğini okuyan bir partizan ne öfkesi iliğinde bir muhalif tok oturup aç kalkıyordum kavramlar sofrasından nûn.. |