bu gece
Gecenin en koyu renginde yağıyor üzerime, yokluğun.
Çaresizliğimin şiddeti çatısını savuruyor düşlerin. Sabredişlerin sınırında, yankılanıyor bu gece Yaşanmışlıkların öfkesi. Kimse duymuyor belki benden başka. Çığlık çığlığa vuruyor. Bağıra çağıra yağıyor bu gece şehre; Aşk, acı, pişmanlık ve keşkeler... Emel İpek Yeşil |