öldüğümü biliyordum
sen ölünce
saçlarımı iki yanına uzattılar tabutunda iki kara söz iki kara dal iki kara duvar gibi... sonra ne saçlarımı ördüm ne saçlarımı kestim ne de taradım.. ben öldüğümü biliyordum gece karışırken güne gün de geceye... sen ölünce ellerimi iki yanına uzattılar bulanmış bir su gibi aktılar yüreğimden kızarmış bir giyit gibi göynüdüler ne güne dokundular ne de geceye.. sonra ne ayva ağladı ne nar güldü masallarda... ağır bir ağrı gibi gözlerini gözlerime koydular sen ölünce biliyorlardı senin gözlerinle ölmüştü gözlerim bundandı ıssızlığı yolların çiçeklerin kokusuzluğu bundan sen ölünce denizi dağları ve gökyüzünü iki yanına uzattılar tabutunda. 06/04/2021 ödemiş |