Derinlerden Gelen SeslerDerinlerden ağlamaklı bir ses geliyordu, çok derinlerden… Ne toprakta sallantı Ne de vardı başkasından kaydedilen alıntı Göz bir şeyleri kaçırıyordu Sesse devam ediyordu. Kime seslense, Bu devam ediyor dese yapılan beste Bakıyorlardı diyene deli gibi Ne çalanı Ne kağıda dökeni Ne de izleri Yoktu avatarı Kanıtı… İnsan işte varsın diyordu gelirse gelsin Nereyi delerse delsin Sonuçta doğaya elsin Emanet… Önceden şimşek çakar Sonrada gök gürülder Döker gözyaşını bulutlar Ama derinlerden gelen seslere yok emare Sanki elde avuçta olmayan umutlar Gibi mi ne… Gözünü kapattı Ağzı bantlandı Kulakları tıkandı Üstünü toprakları örttüler Derinlerden derine indirdiler Hani insan da inandı Dedi ki Gerçekten sustu Dünyaya küstü Ya Hu, insan hiç alışkanlıklarını terk eder mi ki? Hani bir şeyler yapmasına izin verirler mi Oda muamma ya… Kökler hep toprağın altında Güneşi görse kuruma aşamasında Anne karnında ki bebek gibi… O kökler öyle çirkin Çürüyen insan bedeni gibi O kökleri andıran iskeleti Aynısı dönen çarkın… Kökler büyüdükçe derinleri delen sesler Çürüdükçe kemikler! …/Derinlerden gelen sesler Kıyamete kadar doğayı besler! Saffet Kuramaz |