AYNI DOZAsırlar usandı, mevsimler bıktı Güneyin kuşları kuzda yandı oy! Alçaktan sıkılan yükseğe çıktı Yüksekten düşenler düzde yandı oy! Yoklukta gözyaşı, varlıkta sevinç Adalet evine konmadı kerpiç Kibriti el çaksa tınlamazdım hiç Bizimkiler gelip bizde yandı oy! Mülk nazarı değdi yaşanan çağa Ferhat’ın ayağı inmedi bağa Bakarken kör oldu deldiği dağa Kirpiğin hatrına gözde yandı oy! Önce çok masumdu, bir kelebekti Tuttuğu ağası Dünya’da tekti Tomofili alan pudrayı çekti Pipetle birlikte tozda yandı oy! Babalar uğraştı, ana didindi Emeğin ödülü bir avuç kindi Yatağı paylaşan sokağa indi Oğlanın yanında kızda yandı oy! Mazlumlar titrerken son siperinde Huzurdan habersiz yattı derinde Kolların sancısı alın terinde Ayağın nasırı dizde yandı oy! Hakikat sırrını kesince çapak Lağımın suyunu almadı kapak Mü’minin eliyle öldürüldü hak Kur’an da yakıldı, cüz de yandı oy! Meyve tüccarları yığın yığındı Yediğimiz elma başka bağındı Beynine güvenen akla sığındı Kazandan korkanlar közde yandı oy! Özlenen birliğin gelince tadı Celladın tavada suyu kaynadı Her fani kendince kumar oynadı Papazda eskidi kozda yandı oy! Kaybetmek zarardı, kazanmak kârdı Küçükler el öpüp büyüğü sardı Devenin iyisi çölde kızardı Ayının beyazı buzda yandı oy! Satışa çıkardık imanı, dini Değersiz sıfırlar kuşattı bini Yanmadım sanmasın kimse kendini İnsanlık hep aynı dozda yandı oy! 31-03-2021 |