Denizin dalgaları rıhtımları döverken,
Kendimden geçip bir an hayallere daldım ben.
Kimseye gidemedim seni bunca severken,
Onca yıl geçti ama bir tek sende kaldım ben.

Tesadüfen ilk defa seni gördükten sonra,
Bir yolunu bularak göle girdikten sonra,
Yaydan çıkan ok gibi kalbim vurduktan sonra,
Her ne kadar dert varsa hepsini de buldum ben.

Unutmak mümkün değil dediğin sözlerini,
Silmek kolay değilmiş yılların izlerini,
Gönlüme ışık saçan o güzel gözlerini,
Görmek için kapını bilmem kaç kez çaldım ben.

Hep kışı yaşar oldum bahar, yazdan bana ne?
Kederin ağır yükü yüklenmişken sinene,
Daha vuslat görmeden ayrılmaksa anane,
Ayak uyduramayıp hep sınıfta kaldım ben.

Az da olsa var olan tüm ümitler sönerken,
Kabuğunu bağlamaz yaralarım kanarken,
Her yeri kor kaplamış yürek bunca yanarken,
İçin için ağladım yalancıktan güldüm ben.

Saya saya bitmiyor sıkıntı sürü gibi,
Katlanarak çoğalır Erciyes karı gibi,
İnsanı hep kavuran cehennem narı gibi,
Bitmek bilmez bu aşktan ne yaralar aldım ben.

Ayrılma vakti geldi bu diyarda duramam,
Bu saatten sonra hiç mutlu hayat süremem,
Özüm çoktan çürüdü artık işe yaramam,
Şu hazan mevsiminde bir gül gibi soldum ben.
Cemalettin GÜNDOĞAN