Kaybolan Şiir
Yorgun argın ilerlerdi bir yaprak düşerken gökyüzünden hayatının tam ortasına
Düşmüyordu sanki var oluşuna ilerliyordu Kaybolmuşluğa , hiçe sayılmışlığa protest bir danstı bu ilerleyip düşmenin adı Her canlı böyleydi ve böyle tükeniyordu, rüzgar bile, Karmaşık vicdanım kendimi affetmiyordu, ne yapsındı, çaresiz Bir yaprak olup kuruyup düşerken senin gönlünden Benim için yok olup başka bir forma geçmenin başlangıcıydı bu ilerleme, Senin için bir anlamı var mıydı? |