HEP BOŞUNA YORULMUŞUM
Mevsim hazan olup bitti
Ömrüm harap oldu gitti, Mahsul kuru,olmuş anız Sarardı yüz,soldu beniz! Harmanımı savuran yok Şu poyrazda,esen yelde! Kalmadı ki,yok mecalim! Şu dizlerde ve de belde! Kurak geçti yine mevsim, Bunun için az harmanım, Çalışamam yorulmuşum, Kaybolmuştur dermanım. Uzun zaman çekiverdim! Türlü zahmet ve mihneti, Ben ne niye çekmişim ki? Onca zahmet meşakkati! Ben bilmeden katılmışım Hiç yol bilmez o kervana! Oldum sanki bir pervane, Hep boşuna yorulmuşum. NAZIM TAŞTAN |