DÜŞENE KİMSE BAKMAZ EZERLER!
Damla damla düştü gözümün yaşı!
Kaybettim hayatta olan uğraşı! Düşünce görmedim dost arkadaşı! Benden başka bana yoldaş bulmadım! Varlığımda düşmanlarım dost oldu! Yokluğumda dostlar düşman göründü! Düştüğüme çoğu sırtını döndü! Dönüp bana kimse hatırım sormadı! İhsanı edenler başıma vurdu! El avuç açanlar karşımda durdu! Kardeş dediklerim bir bir kayboldu! Bana yan duracak bir Tanrı kulu olmadı! Dünya hali dedim kendim avuttum! Geç anladım ama başka yol tuttum! Elbette bir daha silkindim kalktım! Sonrasında kimseyi arayıp sormadım! |