GÖLGE
GÖLGE
Davetkar ağaç gölgeleri vardı Altında bir saksı gibi Bazen hiç konuşmazdık. Cümbüşünü göstermeyisine İçimizden esaslıca söylenirdik. Benim, senden daha çok söylendiğim Hep aşikar olurdu. Bir kedi dolandırdı sebepsiz Anahtarını evde unutmuş Kadınlar gibi kitleniverirdik. Konuşulmayan her çoğul Pembe kedileri inkar eden Şairlerin yeminleriydi. Sen arada göz süzerdin Gölge daha bir kararırdi Şaşkınlıkla bakardın gelen netliğe... Mutfak tezgahında asılı Baharatlar kadar Temiz korkardın. İkinci tekilim olmandan Gurur duyardı mutfağım... Sinem Görgülü |
Çok güzel şiir yazıyorsunuz