GÖNÜL KUŞU
Yine havalandı, bak gönül kuşu
Gidip te bir kuru, dala mı konar Ben de bıraktı hep, hayali, düşü Omuzlar da giden, sala mı konar Anlamıyor belki, olup biteni Dinledimi san ki, gönül vereni Bulmak istiyorsa, tekrardan beni Kervanın geçtiği, yola mı konar Birazcık düşünüp, kafa yorarsa Gözleri her yerde, beni ararsa Sevip sevmediğim, eğer sorarsa Nazlı papatya da, fala mı konar Para etmez bazen, senin bildiğin Gahi ağladığın, gahi güldüğün Renkli ve yaldızlı, hayat dediğin Yeşile, siyaha, al’a mı konar Bir kıvılcım ister, yüreği yakmak Gönülden gönüle, yol bulup akmak Öyle tatlıdır ki, aşk ile bakmak Arının yaptığı, bala mı konar Bildiğini okur, hem kendi seçer Kim görebilir ki, nerlere uçar Tahmin etmek zordur, asırlar geçer Boş zaman içinde, yıla mı konar Lüzumsuz elinde, dertli sazına Sene’nin en güzel bahar yazına O hoş yaylaklarda, Türkmen kızına Kıl çadır için de, çula mı konar Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |