’Ruhumda asılı duran/bir idam yaftası bu/
Galibe destek,mağluba ihanet/
Bir susku siniyor/sesleri çalınmış kelimelere’

Günlerdir aynı düşünce içinde uyuyorum
uyutuyor ya beni bu düşünce
korkuyorum artık kelimelerden...
Mantığım da serzenişlendikten sonra
bir sen kaldın zamansızlığımda
(Zaman ki yok say onu ey kalbim)


Çekecek gibi duruyor
giyotinin ipini celladım
ömrüm diyorum
senle var oldu,sensiz yoklaşmasın
bir pazar sabahı,bin günün gecesi
milyar yıl sonra bile
yok saymasın bu yüreği
yok sayamasın...


Güneş doğar birazdan
kuşlar uyanır hemen önce
bir serçe ayinindeki rüyalarından
sonra uyandırmaya çalışırlar
çatışmaların ortasından kaçmış
o masum yüzlü sokak çocuğunu


yağmurlu bir temmuz gününün aksi vuruyor yüreğime
Sevmek diyorum;
Ruhun kalbe,kalbin de akla izdüşümüdür...

Ve hepimiz birer izdüşümüzdür sevdiğimize...
(ki ikimiz sadece bir )


Ve ben
yorgun bir yaz günü içinde,binlerce kışın şiddetini yaşarken yazıyorum bunları sana

unutma ki;
bir hüsnüyusuf ayininde bile
İkimiz sadece bir...

Hasan Bilgin