GÖNÜL
G Ö N Ü L
Konuşmak intihar susmak sa ölüm Sustukça tutuşur yanarsın gönül Yanlışa muhabbet en büyük zulüm Yaran kabuk tutmaz kanarsın gönül Üstüne yığılır mazi enkazı Mevsimler bir türlü getirmez yazı Üşütür gamların kuru ayazı Beyhude vuslatı anarsın gönül Her gün hüzünlere hüzün katarsın Sevda balçığına düşmüş batarsın Bitmez kahırlarla kalkar yatarsın Kendini ayıplar kınarsın gönül Aklın kalbin ile durmaz atışır Her gün kavga eder her an çatışır Ne durulur hava ne de yatışır Sabrının gücünü sınarsın gönül Kalbi rehin almış mahbub çıkmıyor Çile çekmekten kalp yılıp bıkmıyor Hiçbir sel su bu bendleri yıkmıyor Hüzün kaynar durur pınarsın gönül Bırak geceleri eriş sabaha Yönel muhabbeti veren Allah’a Arkana dönüp de bakma bir daha O zaman yıkılmaz çınarsın gönül Bayram Ali Bülbül |