Ben bu aşkın mecnunuyum
Ben bu aşkın mecnunuyum bir tanem
Bu sevdanın yükü zor bana düştü Hasretinden yandı kavruldu sinem Ayrılık ateşi kor bana düştü Ne olur suçlama beni boş yere Koç Köroğlu olsam buna ne çare Olur, da olur mu bu kadar kara Böylesi kör talih bir bana düştü Mevla’yı seversen beni kınama Al hançeri öldür acıma bana Çift örüklüm bir çift sözüm var amma Sükûnet lal olmak sır bana düştü Elim tutmaz dilim dönmüyor kimi Tanıyamaz oldum kendi kendimi Utanırım eşe dosta derdimi Açıp söyleyemem ar bana düştü Anılar canlanır soluğum keser Unutayım desem kâbuslar basar Yüreğim sızılar içim kan kusar Çektiğim çileler kâr bana düştü Mustafa ne zaman bahsetsem senden Ömrüm sökülür can çekilir tenden Düşüne, düşüne oldum sağ candan Acı sızı keder çor bana düştü Mustafa Deniz |