Hatırlıyor musun dağa kampa çıktığımız günü. Ben hiç unutamıyorum. Hani kampın üçüncü günündeydik. İçeride halaylar çekiliyordu ben ise müsait diye boş bir odaya çekilmiştim. Günlüğüme bir iki kelime karalamak istemiştim. İçerde halay müzikleri durmuş ve Sabahattin Ali’nin bir bestesi çalmaya başlamıştı. Ben tam seni dilerken kapıyı açtın ve içeri girdin kolay gelsin dediğin zaman defterimi hemen kapattım. Suç üstünde yakalanmış bir suçlu gibi hissediyordum kendimi. O gün üstünde mavi ve beyaz renkte kazağın vardı. O kazağın renklerini modelini zihnimin en ücra köşelerine kadar kazımıştım utançlığımdan. Yüzümün kızardığını görünce bana o kadar tatlı bakmış ve gülümsemiştin ki o gün sana bir kez daha aşık olmuştum. Şimdi neredesin ne yapıyorsun bilmiyorum. Ancak tek bir şeyi biliyorum ki hayatımda bir defa aşık oldum ve sevdim sevmemeye en çok ihtiyacım olduğu zaman sevdim hem de. Seni hiç bir zaman unutmayacağım yanlış zamanda sevdiğim doğru insan. Hz. Fatımanın lakabına sahip olan Doğan güneşim Yüreğimde hiç batmayacaksın.

Ben bir hiçtim seni görmeden önce
Ölü ruhtum bir köşede sessizce
Aşkın ezgisi, sesin işitince
Sağır kulaklar yalnız seni dinler

Yüzün silinmez oldu gözlerimden
Adın eksilmez oldu sözlerimden
Kayıp gitme ne olur ellerimden
Bir hiç olsam bile o yüreğinde

Bir bahtı karayım sensiz dünyada
Eşi bulunmaz deliyim cihanda
Kimsesiz bir yetimim bu diyarda
Canına can al beni tek bırakma

Yüzün silinmez oldu gözlerimden
Adın eksilmez oldu sözlerimden
Kayıp gitme ne olur ellerimden
Bir hiç olsam bile o yüreğinde
ZahiriTeheyyüç