HER GÜN
Yüreğime gömdüğüm gizli derdimi sorma
Akılıma geldiğinde içim sızlıyor her gün Teselliye doymuşum boşa kendini yorma Tutunduğum dalların kökü kuruyor her gün Bedenime sarmışım cehennemin narını Hesaba hiç katmadım kârını zararını Dilim durdu verirken ayrılık kararını Ayaklarım ateşte çıplak yürüyor her gün Hiç kimse ocağına incir ağacı dikmez İyi tetik çekenin kurşunu asla sekmez Benim çektiğim yükü fil’e yüklesen çekmez Koruyup kolladığım kalpten vuruyor her gün Gözümden düştün dünya batsın bağın bostanın Temeli tez çökermiş her acemi ustanın Hekimi geç gelirmiş ağır olan hastanın Elinden tutuklarım ferman dürüyor her gün Kalan üç beş günüme büyük kumar oynadım Ölümün eşiğinde ecel terini saydım Her dem sol tarafımda ince bir sızı duydum Güleser umuduna kalem kırıyor her gün Güleser YORULMAZ |