Yüreğime gömdüğüm gizli derdimi sorma
Akılıma geldiğinde içim sızlıyor her gün
Teselliye doymuşum boşa kendini yorma
Tutunduğum dalların kökü kuruyor her gün

Bedenime sarmışım cehennemin narını
Hesaba hiç katmadım kârını zararını
Dilim durdu verirken ayrılık kararını
Ayaklarım ateşte çıplak yürüyor her gün

Hiç kimse ocağına incir ağacı dikmez
İyi tetik çekenin kurşunu asla sekmez
Benim çektiğim yükü fil’e yüklesen çekmez
Koruyup kolladığım kalpten vuruyor her gün

Gözümden düştün dünya batsın bağın bostanın
Temeli tez çökermiş her acemi ustanın
Hekimi geç gelirmiş ağır olan hastanın
Elinden tutuklarım ferman dürüyor her gün

Kalan üç beş günüme büyük kumar oynadım
Ölümün eşiğinde ecel terini saydım
Her dem sol tarafımda ince bir sızı duydum
Güleser umuduna kalem kırıyor her gün

Güleser YORULMAZ