Cerenler düş görürler çölde yediveren gül
Bir yetim güzelliği hücrelerimde hüzün
Ve hurma dallarından olur geceye kâkül
Tek kahramanı sensin bu buruk öykümüzün

Yağmur seninle yağar en kadit yanlarıma
Aklıma Taif gelir içimde hüzün büyür
Adın hep ilaç olur çaresiz anlarıma
Geçse de bin beş yüz yıl sevgin gümrah hem de gür

Yanıyorsun içimde ey Nebi kandil kandil
Mekke’nin boynu bükük Medine’desin diye
İsmini ihtimamla telaffuz eder her dil
Beş vakit miracınla mü’minlere hediye

Kutlu bir davet ile yükseldin sen semaya
Ayak bastığın taş da özlemle kalakaldı
Şehadet parmağınla şak attığında aya
Nasipsizler aymadı nasipdarlarsa aldı

Sensiz kaldık şimdi biz boynu bükük derbeder
Zulmün zifiri rengi boyadı tüm cihanı
Üveyikler uçmuyor güvercinlerde keder
İlaçsız ve merhemsiz kalplerin kırık yanı

Kisra’ nın sarayından berhava yedi mazgal
Ebu Cehil renkliler dağıldı tüm dünyaya
Sensiz dünya kirlendi beni de yanına al
Miraç’ta el açayım vuslat için Mevla’ya
Ankara, 9 Mart 2021 İbrahim Kilik