İçimdeki sen silinmeden gel
Bir gün düşlerinde olurmuyum rüyonika?
Sıcacık yüreğinde demlenirmiyim? Ahh Rüyonika Bir gün duyarmısın sesimi? Karanlığa bürünen geceye sarılıp sayıklarmısın sende ben gibi? Dökermisin özlem ağlayışlarını başını dayadığın yastığa Konuşurmusun kendi kendine çaresiz ben gibi? Her yeni doğan güneşe sorarmısın beni? Mecalsiz adımlarla nereye gideceğini dahi bilmeden Adressiz arayacakmısın beni ben gibi? Yüzünü rüzgara çevirip kokunu arayacakmısın ben gibi? Kendi kendine sarılıp dertleşecekmisin? İçimdeki resmin hayallerim gibi buğulu Seni hayal edecek bir resmin bile yok Zihnimde cam kenarından seyrediyorum seni Buğulu ve silinircesine İçim acıyor rüyonika sanki bir zehir tüm benliğimi yakıyor gibi Ölüme gözlerini yuman fakat son sözünü söyleyemeyen bir mahküm gibi Beni sevdiğini duymadan kırık bir kalple terkediyorum bedenimi Sırtımı döndüm hayata ıssız bir dünyaya yol alıp gider gibi Şimdi sen için acı çekerken ben bulutları gelecek mi sana? Dökülecek mi gözlerine, gözlerinde ki beni yaşatacak mı? Ruhum şu an seninle rüyonika Lakin bedenim çürüyüp gidiyor.. Bir daha görürmüyüm bilmem seni İçimdeki sen silinmeden gel.. Feride Açar |