EMİNE'LER!
EMİNE’LER!
Delikanlı, genç kız olur Mahallede kaş göz olur Belki bir gün baş göz olur Buluşurlar ara sıra! Yaşlar gelince yirmiye Başlar akıllar ermeye Niyetini açsın diye Annen gelsin der bir ara! Kız istenir kız verilir Eksik gedikler görülür Düğün dernekler kurulur Ele güne insanlara! Cicim ayı geçer artık Yeni bir ev olur artık Dikilmeli sökük yırtık Karışırlar çocuklara! Hızlı geçer aylar yıllar İşler güçler mesailer Çocuklar da büyümüşler Baba bakmaz hiç kızlara! Çalışmak der gözü kapar Sanki para pula tapar Ana baba çok iş yapar! Emine’ye gelmez sıra.! Emine onbeşe ermiş! Bir adamı yolda görmüş! Emine’ye çorap örmüş! Böyle yanar işte çıra! Emine’nin bahtı kara Aklı gitti arar ara Düşüverdi topraklara Açtı yüreklere yara! Neler çekti bilmem neler Baba, kurşun, daha neler İbret alın Emineler! Olmayın siz bahtı kara! Emine’ler neler neler! Bir de bizim Fadime’ler Gördünüz mü ey anneler! Yansınlar mı ataşlara! Emine’nin suçu yoktur.. Kime sorsan suçu yoktur! Katillere kısas haktır! Şaşıyorum olanlara! Murat Kahraman 09.03.2021/İstanbul |