Akşamın hüzünü düştü gönlüme
Bekletme yollarda artık gel oğul
Geceler sis gibi çöker üstüme
Bekletme yıllarca artık gel oğul.

Payımıza düşmüş gam ile keder
Ne yapalım evlat buyumuş kader
Kalem böyle yazmış kul eza eder
Uzamasın çilen artık gel oğul

Suçsuz yere verdiler bu cezayı
Unutmuş kim varsa ahde vefayı
Fayda etmez verseler de dünyayı
Hiç bir şey istemem artık gel oğul.

Küçük yavrun her gün seni sayıklar
Sorar ’’dede neden bu ayrılıklar’’
Bir küçük resminle kendin oyalar
Üzülmesin yavrun artık gel oğul.

Sen bir muallimdin eli kalemli
Seviyordun mesleğini o denli
En son ziyarette gözlerin nemli
Dinsin göz yaşların artık gel oğul

Gelen her mektubun hasret kokuyor
Yazdığın her satır yürek burkuyor
Üzülme diyorsun fakat olmuyor
Çile dert olmadan artık gel oğul

Sen Yunus’tun incitmedin kimseyi
İstemezdin hiç bir kulu üzmeyi
Duruşunla gösterirdin sevmeyi
Bedelini ödedin sen gel oğul.

Kesmedim umudu yüce Mevla’dan
Odur kainatı var eden yoktan.
Ya bir seher vakti, ya gün batmadan.
Uzatma yolları artık gel oğul.

Arifim çileden gamdan kederden
Kurtarsın mazlumu Rabbim tez elden
Dileğim çok fazla vakit geçmeden
Bir ezan vaktinde artık gel oğul




*********************