SANCAKLA SOHBET
Ey Türk’ün zafer takı, al sancağı
Ne zaman silaha davranacağız? ! Kirli bezirganlar, beyler yüzünden Düşsün de Hilâle Haçın gölgesi Çiğnensin yurdunda Türk’ün töresi... Ne zaman silaha davranacağız? ! Uykudan ne zaman uyanacağız? ! Bozkurt başın vardı senin bir zaman Böyle süzgün, böyle suskun değildin Kurt bakışlı yiğitler elinde sen. Uğruna düşerdi canlar toprağa Satılmamışken er oğlu erler pula Böyle süzgün, böyle suskun değildin Boynun bükülmezdi şaşkın değildin! Yok mu söyleyecek sözümüz yoksa! ? Bir düşün; uyuz ite mi sancaksın? Daha ne günece bekleyeceğiz Kendi hesabımız olmayacak mı Mertçe hitabımız olmayacak mı Bir düşün; uyuz ite mi sancaksın? ! Kurtça soylu millete mi sancaksın?!! Uzaklara bakma derim; tez günde Tunç yürekli bir sevdalı bul kendine! Önce yürek tutar öper sancağı Ve yürek taşıyan bilekler taşır! Sancağın şavkından gözler kamaşır... Tunç yürekli bir sevdalı bul kendine! Yüreksizler çakıl olmaz bendine! ! .. Barış güvercini diye kafese Konmalı mı idin kartalım uyan! ? ? Talihini düşünürüm, yanarım. Leş kargaları bayramda, toyda; sen Neden, baş köşeye senede, ayda Konmalı mı idin kartalım uyan! ? ? Onmasın, sürünsün kafese koyan! ! |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...