GÖNLÜM HAYATA KÜSTÜ
Bir zalimi sevmiştim, birden kaybolup yitti,
Yüreğimde bir süstü, koyup gitti yüzüstü, İki elim koynumda beni perişan etti, Çekildim kabuğuma, gönlüm hayata küstü. Adımı işlemişti nakışla hırkasına, Nasıl dönüp bakmadı giderken arkasına? Hiç ummazdım düğünü uyar bu markasına, Çekildim kabuğuma, gönlüm hayata küstü. Köyün içine doğru arabalar peş peşe, Düğün salonu doldu, kalmadı boş bir köşe, Sabaha kadar çektim, içtim büyük bir şişe, Çekildim kabuğuma, gönlüm hayata küstü. Bir gün yolda yalnızdı, rastladık döndüm ona, Dedim dinle birkaç söz söyleyeceğim sana, Beni dile düşürme, konuşma dedi bana, Çekildim kabuğuma, gönlüm hayata küstü. Hatıra eşarbını dedim kapıya astım, İşlemeli hırkanı hatırlatmaktı kastım, Dedi ki o hırkamı çoktan ateşe bastım, Çekildim kabuğuma, gönlüm hayata küstü. Keşke kocan görseydi, baksaydı o hırkana, Belki anlardı neler bırakmışsın arkana, Deyince dedi bak bu sözler yakışmaz sana, Çekildim kabuğuma, gönlüm hayata küstü. Başını eğdi baktım gözleri yaşla doldu, Bayılacakmış gibi yüzü sararıp soldu, Dedim boş ver üzülme, nasip neyse o oldu, Çekildim kabuğuma, gönlüm hayata küstü. |
Çok güzel bir eser
Her daim hakikati
Dâhi güzel olanı
yazmanız dileklerimizle.
Başarılar diler
Allahü Teâlâ 'ya emanet ederiz
Selâm ve Duâ ile
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.