ANAMA MEKTUP 1970
Neyini anlatem bu Alman’ın ben
Yüzlerine garip garip bakıyom Anam Gitmeyiver demiştin bana hani sen Hasretliğin çok zor çekiyom Anam Çok özledim sizleri tatlı dilini Sabahleyin çok erken kalkıyom Anam Ah bigörüvesen nazlı oğlunun halini Müntenimi kendim yıkeyom Anam Sıra sırafaprikalar kurmuşlar Okula başladım okuyom Anam Dağları taşları orman yapmışlar Sobamda odun yakıyom Anam Elim ayağımla anlaşıyom çok gülüyola Ja ,nein, egal, çekiyom Anam İsa gelcek diye çam süsleyola Odamın ortasına bende dikiyom Anam Oğlun sporcu oldutop’da oynuyor Bazen bende gol atıyom Anam Ayağımı çeliyorlar canım yanıyor Önüme geleni yıkıyom Anam Tarhana pişirdim kaşık dönmüyor Senin çorba gibi olmuyor anam Kaynayınca tencereye sığmıyor Yarısını lavabaya döküyom anam Mehmet Dağal Buderusun haimi Boynuma kravat’datakıyom Anam Gocaman oluyor Almanların tayını Yufka ekmeğine benzemiyo bakıyom Anam. Mehmet Dağal / Pamukkale / Denizli 🌹❤😢 ALMANYADAN ÇOCUKKEN ANAMA BİR MEKTUBUMU PAYLAŞMAK İSTEDİM MEKANIN CENNET OLSUN ANAM. |
Kıymet arzeden yürek sesinizi
Can-ı Gönülden kutlarım.
Kaleminiz Kavi Gönlünüz abad
Yüreğiniz var olsun.
Selâm ve Duâ ile.