YUNUS GİBİ
(Fasl-ı Muhabbet Şiiri)
Dergâha girelim Hayy, Hû diyelim Nurlan zikir ile gel Yunus gibi. Cennet bahçesinde taâm yiyelim Böylece ölmeden öl Yunus gibi. Zikir halkaları cennet bahçesi Okunan esmalar ahret akçesi Nefis terbiyesi işin Türkçesi Nefsini parçala dil Yunus gibi. Dergâh bizler için, hanımlar beyler Çalınır bendirler üflenir ‘ney’ler Dil ile birlikte kâlpler zikreyler Dünya kaygısını sil Yunus gibi. Cehrî mi, hafî mi? Farkı gözetme Bilmiyorsan öğren boşa söz etme Gönüller incinir sus hiç va’zetme Her zaman haddini bil Yunus gibi. Bir mürşidi tanı kapılan ona Seni aydınlatır hep Hak’tan yana Tasavvufta pişen sen yana yana Duman bitsin, kal sen, kül Yunus gibi. Yesevî, Mevlana doğudan bize Gelip hitap etti insanda öze Nazar etse yeter gerek yok söze Sen nazargâh ol ki, gül Yunus gibi. Kadirî, Rufâi Nakşîlik bir yol Tarik yol demektir hepsi birer kol Tahkîki îmandır, sanılmasın rol Bulmak için gez il, il Yunus gibi. Allah’ım! El açtık niyaz ederiz Senden başka Rab yok, nere gideriz ‘Nâr’ın da hak, nûrun da şükrederiz Behlül, mürid olsan kul Yunus gibi. 28.02.2021 |