DİNLE!
Dinle!
Uyanma vaktin geldiyse; yüzüne aklar,karalar çalma. Ah,vah etmek sana mı kalmış gönlüm? Yıkadın mı hiç kendini abdest suyuyla? Arındın mı hiç gözyaşlarınla? Yola düşmek en kolayı. Var olanın şükrünü verdin mi hiç? Dikene buldun bahane,gülü görmeden. Bilmedin ki diken gül habercisidir. Muştular yolladım ,ak güvercinlerle. Sevgilii orada. Şah damarından da yakın. Duydun mu ? Ağlamadan sevgiliye kavuşamazsın. Şimdi dur ağlama.Vakti var. Dinle! Yan, beni de yak.Kavrul. Ondan sonra ağla. Odun yanar kül olur,insan yanar kul olur.(YEP) |