İstasyondaki düşlerim...
Katar katar huzur taşır gökyüzüne
Mum kokulu kara tren Dumanı tüter Bulutların üstünden Racon keser Sireninin sesi Kur yapar Gökkuşağına Kafa tutar yıldızlara Ardına bile bakmaz deler geçer tünelleri Kavuşturur sevenleri Kimseye hoşçakal demez Alır gözyaşlarını götürür uzaklara kalabalıklar umurunda mı sanki Ne zaman duysam bir tren sesi Beklerim hem treni hem de İstasyondaki düşlerimi... |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...