Efkarım
Bütün ömrüm seninle mi geçecek?
’’Yeter artık’’ deyip gitsen efkarım. Sönmeyen kor benimle mi tütecek, ’’söndüm artık’’ deyip gitsen efkarım? Yıllar yılı gönlümden sen gitmedin Ben kaçtıkça inadına sen geldin Şaşıyorum hala neden gitmedin Yetmedi mi kahrın çilen efkarım Her gittiğim yerde elde sen varsın Nedense beni bir tek sen bırakmadın Bazen açık ve net bazen serapsın Gamından dertlere düştüm efkarım Kimi zaman keder oldun yas oldun Kimi zaman kaygı oldun pus oldun Kimi zaman gözlerimde yaş oldun Damla damla düşüp gitsen efkarım Her zamanım senden ayrı geçmedi Dudak meyi senden ayrı içmedi Bahtıma gam senden ayrı düşmedi Yeter artık çekip gitsen efkarım. Yudum yudum badelerde sen varsın Mahzun mahzun çalan neyde sen varsın Hayatımda esen yelde sen varsın Yeter artık çekip gitsen efkarım Zaman akıp gitti bende yaşlandım Hayat defterinden bende dışlandım Desen ki ’’seninle bende’’ uslandım ’’Tamam artık’’ deyip gitsen efkarım Kaldığımda gönül ile baş başa. Tatlı sohbet hoş muhabbet baş başa. Bırakmadın beni benle baş başa. Yeter artık çekip gitsen efkarım. Anlaşıldı imkansızdır ayrılık Bize göre manasızdır yalnızlık Sana düşmez, bana düşmez gayrılık Bari biraz huzur versen efkarım |
Saygılarımla.