UnutmaBak, sana ne diyeceğim. Unutma. Kimseyi, hor görmeyeceksin. Düşene bana ne, düşerse düşsün demeyeceksin. Sen de, düşebilirsin. Daha kötü de olabilirsin. Düşmek de, kalkmak da, insana mahsustur çünkü. Unutma! Hayat, engellerle doludur. Sen ezer geçerim dersen, ezemeyececeğin engeller’ de çıkar karşına Hayat zalimdir, kim bilir neler gelecektir neler başına Bilemezsin, bunu. Yaptığın hataların geri dönüşü olmaz, getirme bile bunu aklına Yarın vurursun, vurursun başına. Unutma! Hayat öyle bir sarsar’ ki insanı, daha ne olduğunu bile anlamazsın. Ömrün boyunca yaptığın hataları boynunda taşırsın. O hataların, var ya, hataların boğar boğazını. Bazen ağlar, bazen hıçkırıklara boğulur içinden çıkamazsın. Unutma bunu. Başkasına acımazsan, kendine acıt. Ne ruhunu kirleteceksin, ne bedenini acıtacak, sağlığından olma. Yetinmesini bileceksin. El vermesini, koşmasını bileceksin. Sevmesini bileceksin, sevgi saygı göstereceksini bileceksin Unutma. Hani yaşadığın şu dünya var ya, şu dünya! Çıplak geldiğin, yine üzerinde bir bezle çıplak gideceğin Kime kalmış, kime! Hangi zengine kaldı, hangi fakire. Üzülmeyecek, kimseyi kırmayacak üzmeyeceksin. Neşeni eksik etmeyeceksin. Unutma Bileceksin, açlığı Bileceksin, yokluğu varlığı Asla bana hiçbirşey olmaz aç kalmam, susuz kalmam demeyeceksin. Açı doyuracaksın, güler yüz gösterecek Yakınından, komşundan, yardımı esirgemeyeceksin. Bunu unutma. Bu dünya kimseye kalmadı, sana hiç kalmaz. Unutma A.Yüksel Şanlı er |