Kî dizane!...Bu günde olup, olmadık yerlerde çocukluğa taranıyor saçlarım başımdan aşağı belime düşer acılarımın gölgesi yasıma gelen bir iki şiir teselli dağından kar getirir ateş parçalarına doğrarken bedenimi suçsuzum da ve kül, kül olalı böyle yaradılışa boyun eğmemiş barut icat edilmemiş herkesin aşka tahtadan kılıçları var kimse ölmüyor kıyıya çekilmiyor sevgisinin suyundan ışığa benzin soluk bir sabaha gün aydın bir emanet ki bana yeşil gözlerin ne sana nede kuşlara küflü ekmeleri halbuki, laik gören ben değilim bilmem hangi şehrin bu saatler insana başı kaşınır ölüm pankartları birbirine benzeyen kadınlar uykusuna uğursuz seslerin böldüğü o çocukların adına kimler karar verir sıcak aşıma birde soğuk su katan can ağırlığım var takatsiz bir bedenle âşık atıyor gibi görünüyorum nerede bende o güç alnından öpemiyorum sokakların bir hastane koridorlarına voltalarım göze batar annem doğuşumu hatırlamamak için diretiyor kim bilir beni ismen tanıdık bir gülüşe ve anımsayışa saklanıyordur o zaten güçlü bir kadın en çok buna cesaretlenip aynı cephede savaşmaya başladık neden niçinler yok olsun kayıp eden yok anne kız arasında dert bir değil ki gecenin bir yarısında koyu kahve gözlerin darağacını kurmuş bizim Ahmet ağabeyi aşkını kan tutar şikayet eder geçmişi tövbe Allah korusun ama bu gidişle ince hastalığa birimizden biri tutulacak söylemedi demeyin sobanın kesik ateş harı gevşetmiş bedenimi ters düz bir güne ilmek kaçırmamak için sık sık kahve tazesi elimde iç sesimin tekme tokatları havada uçuşuyor .aaa Zeynep kahvaltısını saatinde ve krep istemişti seviyorum bir seni ve onu usulca çekil göz perdeme sana inanışlarım için yaşayacağım her güzel günüme söz kestim sonrasına işte varım demek kalıyor 25-02-2021 ist |
şiiri beğenmeme engel olmadı vallahi Bacım..
ne güzel bir yüreğin ne güzel bir kalemin var
her yazdığın şiir ayrı bir dünya
susmaya ne kalemin ne de yüreğim
sonsuz saygılar can bacı