KITTIŞIN NEJAT ABLABölük mahallesinde bir Ceylan sokak vardı Kürt Türk Arap demeden hep birlikte yaşardık Kıttış’ın Durmuş dayı, onların evi dardı Yağız bir atı ile, hanımına şaşardık. Nejat abla hanımı gözleri boncuk mavi İstanbul’dan getirmiş göçmenmiş soyu hani Amma velakin gör ki değillerdi müsavi Kıttış’ı görünce biz, feleğimiz şaşardık . Kıttış atına biner forslu forslu gezerdi Nejat ablayı evde döğer söğer ezerdi Nejat abla saralı, canını çok üzerdi Çocuktuk paniklerdik, evimize koşardık. Bir göz oda içinde Nejat abla kimsesiz Kıttış’ın karşısında, el pençe divan sessiz Güzelliğini gören dili tutulur eşsiz Bize geldiği zaman, mutlanırdık coşardık. Annem dinlerdi onu, anlatırdı durmadan Alıp kaçırmış onu, Kıttış vermemiş aman Oğlumu kucağıma bastığım mutlu zaman Deyince göz yaşıyla, hep birlikte taşardık. KARDELEN(Ayrıkotu) 25.02.2021 Tülay Sarıcabağlı Şimşek Dinar/Afyonkarahisar |