Eskiden düğünlerimizde çorba olarak tadlı aş dediğimiz buğday ve pekmez karışımıyla yapılan çorba verilirdi şeker kullanılmazdı. Bu çorbanın yapımı için gerekli buğday düğünden bir gün önce damadın arkadaşları tarafından Le biçiminde ağaçtan tokmaklarla dövme taşında dövülerek ezilir ve aşçıya teslim edilir ve aşçı çorbayı yapardı kazanlarla bütün köylüye yetecek şekilde yapılırdı her nedense o yıllarda çocuğa çok değer verilmezdi, düğünde et yemeği pişmesine ramen çocuklara hiç et yemeği verilmez bol bol çorba ve bulgur pilavı verilir di bazen pilavın üstüne et suyu dökülür hasbel kader bir iki parça et düşerse biz çocuklar o eti kapmak için kaşıklar bir birine karışırdı ve eti kapan çocuk bununla övünürdü köyde çocuk nüfus çoktu en az çocuk 5 den aşağıya düşmüyor du bu yüzden olsa gerek zaten fakir köylü çocukların nasibine çorba pilav düşüyordu şimdi bir kıyaslayın önce çocuklarımıza veriyoruz doğrusu da bu tabiiki.
Saygılar sunarım

Nice düğünlere tanıklık eden
Durur köyümüzde bir dövme taşı
Başlamazdı düğün dövme dövmeden
Dile gelde konuş ah dövme taşı.

Çoşkuyla inerdi bir bir tokmaklar
Tokmak seslerini duyar sokaklar
Ne insanlar gördün nice uşaklar
Dile gelde konuş ah dövme taşı.

Tokmaklar ritimle iner art arda
Gençler kuvvetini dener buğdayda
Kim bilir kaç yiğit erdi murada
Dile gelde konuş ah dövme taşı.

Nice yiğitlerin turu var sende
Nice yiğitlerin teri var sende
Nice yiğitlerin sırrı var sende
Dile gelde konuş ah dövme taşı.

Yıllarca göğsüne tokmaklar indi
Tokmaklar indikçe buğdaylar sindi
Uğramıyor kimse yanına şimdi
Dile gelde konuş ah dövme taşı.
24 Şubat 2021

Dost kalemlerden
Nurettin Gülbey 👏👏👏👏🙏🙏🙏
Tokmak iner taşa,toy aşı pişer,
Bulmak için insan dağ,taşı eşer,
Kokusu ve tadı, dört yana düşer,
Dile gel de konuş, ah dövme taşı...