TARUMAR
Zaman geçti gidişinin ardından,
Geceler daha bir soğudu bu aralar.
Mevsim güze dönüyor..
Yan bahçede ki horoz
Biraz kırgın galiba,
Erken uyanmama içerliyor.
Martılar çığlık çığlık gökyüzüne karışıyor.
Deniz girdaplı dalgalı isyankar
Güneş desen sabaha naz ediyor
Ağaçlar pek bir telaşlı
Yaprak, yaprak yeşillerini soyuyor.
Beni sorarsan iki gözüm
Bildiğin gibiyim işte
Öğrettiklerin,
Bıraktıkların,
Yaşattıkların ile soluklanıyorum..
Aslında , aslında
Pekte bıraktığın gibi sayılmam
Kirpiklerim ıslanıyor sebepsiz,
Neşem de bir hayli yetersiz..
Sen kokmuyor artık evin dört bir yanı.
Çay acıya duruyor ,kahve elin değmeden lezzet bulmuyor.
Şiirsiz öksüz kaldı begonviller hastalanıp
Çiçek çiçek dökülüyor.
Büyücü kadın geçerken evin önünden
Bana seni soruyor
Tılsımlı sesler bırakıyor kapının önüne
Bekle gelecek diyor.
Sözlerin geliyor aklıma
Dudağımın kıvrımına bir tebessüm düşüyor.
Masamızda oldukça özensiz artık
Çorba bile kuru geliyor, boğazımdan akmıyor.
Müziğin sesi kısık nameler iniltisiz
Daha bir pejmürdeyim son günlerde
Daha donuk daha halsiz.
Var gibisin aslında, lakin yokluğun yanımda
Karışık bir şey gitmemişsin gibi
Temmuz’da yaşanan Şubat soğuğu gibi
Üşüyorum yokluğuna.
Tarumarım işte anlasana be adam
Rüzgarda dağılan saçların misali..
Tican Gül🌹