Beni Benden Bilene Sor
Başımda bulutlar, bin nazla doğardı güneşlerim.
Beni benden bilene sor, O’nun adı El-Müheymin. Gelgit sûkutlarım içinde düşerdi cemrelerim. Beni benden bilene bir sor, O’nun adı El-Mümin. Yaprak yaprak savrulurken, çiçek çiçek açar idim, Beni benden bilene bir sor, O’nun adı El - Aliyy. Kudretim, kudreti yanında hiçlikten yedi iklim. Beni benden bilene bir sor, O’nun adı El- Kaviyy. Diller varmaz şer söze; neyi söylesin, kime desin? Beni benden bilene bir sor, Onun adı El-Habir. Ben bilmem ki beni; nedir halim, kimlerden bilinsin? Beni benden bilene bir sor, Onun adı El- Kadir. Mesut Tütüncüler Denizli |