Kırgınlıklar biriktiriyorum...
Kelimelerle nasıl anlatılır, bilmiyorum...
Neyse diyip her sustuğumda içimi kanatan,
Anlatmaya gücümün mecalinim kalmadığı,
Kırgınlıklarım,yorgunluklarım var.
İnsanın ancak yaşayarak anlayacağı,

İçime batan bir yığın cam parçası,
Nasıl anlatılır ki bu acı,
hayal kurmaya bile korkan
Ama küçücük bir umut kırıntısıyla yaşama tutunmaya çalışan,
Hiç bitmek tükenmek bilmeyen
Bu deli umudum yön verirken hayatıma,
Ben ise herşeye neyse diyip susuyorum,
Birgün gelecek,

Bende herkese sunduğum çiçek bahçesi gibi
İçimdeki kelebekleri hissedeceğim.
Hiç kimsenin görmek duymak istemediği,
Sessiz çığlıklarımı kahkahalara bırakacağım...

Şiir : Kibar Yalçın

Şiirime ses olan nefesiyle can veren sayın ’Muhammet Yolcu ’ teşekkürlerimi sunarım..

YouTube kanalımda dinleyebilirsiniz