OLDU
Geç baharı aşktan yana kışa say
Ateş desen bende dünden köz oldu Gönül kırık el perişan dil yorgun Derdim mayalandı tuttu öz oldu Vardım geceler kapımda nöbette Umutlar yığıntı yarınlar gölge Gönlüm tutulmuşken kuru sıhbete Gülsem dedim ele tuttu söz oldu Es başında yüce dağın karı var Güzel ile gülüşmeye yarı var Günümüzün mezarlar da taşı var Gitsem Azraile tuttu naz oldu |