Çocukluğumdan kalan
Birkaç hatıradan...
Geriye kalan bakkal eşref amca
İnce, uzun boyun
Hafif yana kaymış kasketin,
Koyu renkli kahverengi ceketin,
Bakkal eşref amca...
Okula gitmeden önce,
Kızdırırdık seni ince ince
Önce başlardık şu kaça bu kaça
O neydi bu neydi diye
Sonra indirirdik gizlice cebe
Sekiz dokuz yaşlarında
Üç sıska cılız kız idik, ama canavar misaliydik
Birinin parasını verir, üçünü cebimize indirirdik
Olsaydı paramız elbet bizde verirdik
Bakkal eşref amca
Hani sende bilirdinde bilmezden gelirdin
Kimi zaman o eski yeşil boyası dökülmüş
Tahda sandalyeden fırlar kovardın
Kimi zamanda duvarın dibinde
Garip garip görür dayanamaz çağırırdın
Sakız, şeker verir severdin bizi
Mahallemizin gariban babası
Bakkal eşref amca
Yıllar geçti aradan
Sordum ondan bundan
Bir vefa borcu el öpüp,
Geçeyim dedim oradan
Vefat etti dediler
BAKKAL EŞREF AMCANNN