Sen beni tanıyorsun!
Sayfa sayfa döktürdüm, satırlara dinlettim
Sen bunları okurken, yürekte kanıyorsun Ben saklı cümlelerde hasretimi anlattım Sen bunları okurken, bir şiir sanıyorsun Şafağa kadar camda, cıgara tüttürürken Gönlüme gelir diye yalanlar yuttururken O en çok beğendiğin, türküyü tuttururken Sensiz bir yanım boştur, sen beni tanıyorsun Sokaklar sensiz, bensiz, akşamlar dilsiz kaldı Poyraz yedi gül dalı, bülbüller gülsüz kaldı Varmaz oldu menzile, dizlerim halsiz kaldı Söndü sanma bu ateş, solumda yanıyorsun Ömür bir nefes gibi, habersiz geçip gitti Yıllar tek tek geçerken, hasrete hasret kattı Yine vuslat uykuda, bak işte bir gün bitti Sen vefasız değilsin, umarım anıyorsun H. Işık. 16/2/21 |
yüreğiniz susmasın..............................................................