MEÇHULDEN GELEN KADIN
MEÇHULDEN GELEN KADIN
Ben yalnız bir adamdım düne kadar Sen aşka susamış bir kadın Bugün ben aşk kadınına âşık adam Sen âşık adamın, ayı, yıldızı, güneşi Bir nefeslik dünyadaki cenneti Ben seni tanıdım dünyama değişti Bir başka bakar oldum yaşama Aldığım nefeste sen varsan Bir anlam taşıyor yaşıyorum diyorum Yaşamak sadece nefes alıp vermekse Herkes yaşıyor ama yaşamak Seni tanımak ve sevmekse Her nefeste Allah’a şükretmekse Ben seni istiyorum seni tanıdığım için Allah’a şükrediyorum Meçhul sevgilim Benim için güneş seninle doğuyor Yoluma ışık oluyorsun Gecenin karanlığında Kuyruklu bir yıldız gibi Ben seni tanıdım iyileştim Ben seni tanıdım gençleştim Ben seni tanıdım sen oldum Aldığım nefes, içtiğim su Yediğim lokma sevdiğim kadın Adını ben koydum aydınlık yüzlü Sevdiğim Meçhul kadın. Tuğrul Ahmet Pekel 30.03.2015 |