GÖNLÜNDE YERİM YOK BENİM
Hamal gibiyim geze geze yoruldum
Doslarım yüzüme gülerek vuruldum Seksen yaşına girmiş gibi duruldum Hamur yoğurur insan öyle yoğruldum Yüreğimin acısı bedenimi yordu Ağlamaktan gözlerim görmez oldu Açan bütün güllerim baktım soldu Çıkarcılıgı görünce hemen doğruldum Ölümüne girdigim yoldan geçmem Başkasını asla gönlüme seçmem Yürüdüğüm yol diken olsa biçmem Dünyada yaşamaktan neden boguldum Saba da yanan sanki benim közüm Evladının yanında ben inanki özüm Artık dönüşü olmayan var bir sözüm Gönlünde yerim yok benim kovuldum |
Kaleminize sağlık.