Sevgi birliğe, bencillik yalnızlığa götürür. SCHİLLER
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Ne zaman Aynaya Baksam,
volkan aydemir
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 3 yorum · 810 okunma
Ne zaman Aynaya Baksam,Çocuk! Sen dünyanın rahmine yapışıp, tutunduğundan beri Güneşin çığlıklarını duyuyorum. Çocuk! Sen mi ahlaz? Dünyamı serseri? Ne zaman aynaya baksam; Büyüdüğünü görüyorum. Kana,Kana içsem diyorum güneşin kanını Bir dolunay vakti, dokunsam yıldızlara Avuçlarımda yuvarlasam yarını Dünü aklıma bile getirmesem. Bu gün söylediğim bütün yalanları, Ve; Elimde, Çocukluğumdan arta kalanları Geri verip anneme, özür dilesem. Söylemiştim sana anne, Ben, büyümek istemiyorum! Beceremiyorum işte; gamsız yaşamayı Ne zaman kendimle savaşmasam, O; gün, kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Hayat hiç durmadan koşmak derdin Başarmalısın! yuksek tepeleri aşmayı, Dünya; o kadar hızlı dönüyorki anne Onu seyrederken yavaşlıyorum. Çekip gitsem diyorum,kaçırmasam tadını Sessiz bir eylul akşamında Küçük harflerle söylesem adını Sonra alıp gölgemi yanıma uzaklaşsam Sana bıraksam kağıttan uçurtmalarımı Hiç doğuramadığım sezaryan umutlarımı Rahminde, yüreğimin narkozlasam Söylemiştim sana anne! Ben, yürümek istemiyorum. Beceremiyorum işte ,kendi ayaklarımın üzerinde durmayı Ne zaman sana tutunmasam, Canım acıyor,düşüyorum. Hayat Şelaleye benzer, akar derdin. Öğrenmelisin!dalgalarla boğuşmayı Dalgalar o kadar büyükki anne Ben arasında kayboluyorum Çocuk! Sen şiirler yazmaya başladığından beri, Ruhumun saçını okşuyor, uyuyorum. Çocuk! Sen mi haylaz? Ruhum mu serseri? Ne zaman aynaya baksam, Büyüdüğümü görüyorum... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ne zaman Aynaya Baksam, şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
ümrantokmak
30 Temmuz 2008 Çarşamba 22:17:16
Söylemiştim sana anne!
Ben, yürümek istemiyorum.
Beceremiyorum işte ,kendi ayaklarımın üzerinde durmayı
Ne zaman sana tutunmasam,
Canım acıyor,düşüyorum.
Hayat Şelaleye benzer, akar derdin.
Öğrenmelisin!dalgalarla boğuşmayı
Dalgalar o kadar büyükki anne
Ben arasında kayboluyorum
Artık çocuk tusinamilerle boğuşmak zorunda
Acımasız bir dünya düzeni bu.
Selamlar şair...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 30.7.2008 21:04:59
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 810
Yorum
: 3 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
yüreğinize sağlık.....