ANNEMİN İÇLİKLERİastım suratımı dünlere, tek , tek dokundum, o gün, bugün; bugün o gün, diye diye, hangisini sevsem, ya da kucaklasam, siyah laleler açtı , evimin, yalnızlığımın, soğuk duvarlarında, ben, o laleler de kokuna, rastladım, ve içim cız etti, yaşanması muhtemelken, geri dönüşü olmayan dünleri, astım lalere, kronik içsizliğimle, çocuktum, annem içlik giydirirdi, üşütme derdi, özene bezene, ne bilsin ? canım dediklerimin, içimi içimden sökeceğini. giderken , annemin içliklerini çaldın, bana da hiç’lik mertebesi, bıraktın, içime içime, içliksiz, Üşürüm, ve en kötüsü de ne biliyor musun? bir hiç uğruna, h’içsizliğim, boş çuvalların, boşluğunda ağırlığını taşıyan yine benim , hiçi hiçine... Sibel Karagöz |