Hebûn
Hebûn
sevmiyorum ırk tapıcıları ve dini ayinlere insan kurban edenler ilkellim ilkesizliğe kan dökerler üstüme kangrenim zebaniler tepinir üstümde günahlarını çiğneyip dışımda bir karanlık içime çakılır işkenceyim dişlerim sökülür toprak yeşertmez kırık dalım dilime suskun ana sütüne acım gül açsam kurur ellerim kendime muhtacım Hebûn = varoluş Ahmet Coşkun |