KandilVe çarpıyor kapı... Dışarıda atıyor Bu evin kalbi Titriyor Kan-dilleriyle İçeride kalanlar Bir kez daha Örtüyorum üzerine Gecenin sakinliği Bir kez daha Giyiniyorum Yalnızlık elbisemi Biliyorum Üşümem artık İnsan dediğin Kendi kendine Yeter yeter olmalı . FİRUZEHAN |
gönül kaleminiz tükenmesin