KARANLIĞA IŞIK TUTULUR!
Dönüp durum Rüzgar gülü misali !
Gidemedim ne ileri ne de geri! Bir saysam başımdan o geçenleri! Rüzgar gülü kanatlanır uçardı! Bağlanmıştı sanki elim ayağım! Tatlı geldi bana vatan toprağım! Şimdiler kat kat arttı o acılarım! Bilsem bu günleri durmaz kaçardım! Bir tadı kalmadı sanki yaşamın! Yaş geçti gidiyor olmaz tutanın! Düşmanca davranır hakim İnsanın! Bilse idim kanat takar uçardım! Gençlere bir sevgi bir saygı bitmiş! Bilmiyorlar yarınlar onlara geçmiş! Atam bu Vatanı gençler emanet etmiş! Bence Emanete bende katardım! Canımız kanımız gence emanet! Nedendir bilemem Hakk’a İhanet? Bu işlerin elbet sonu nedamet! Dileyene belki fikir açardım! Gene rüzgar eser bu zaman geçer! Pişmanlık duyacak miskin garipler! Zaman aydınlıktır bitmiş geceler! Karanlığa çoktan IŞIK TUTARDIM! |