Buruk Bir Anı
Caddede gördüm onu
Bakıyordu mağazalara sağlı sollu Yüzünde okunuyordu yorgunluğu Bakınca gözlerine gördüm donukluğu Çaresiz bir şekilde aldı derin soluğu Dedim dostum bu ne hal anlat şunu Gözleri doldu sicim gibi göz suyu Yıllar önce kaybetmişti can dostunu Hayat arkadaşı teslim ederken ruhunu Oğluma kızıma iyi bak diye tembihlemişti onu Büyütmüş okutmuş evlendirmiş kızını oğlunu Ne yazık ki onlarda bulmuşlardı kendi yolunu Oğlu kızı tek başına bırakıp unutmuşlardı onu Anlattı da anlatı hiç dinmedi gözünün suyu Gözyaşları ile dökmüştü içindeki burukluğu Dedim dostum nasıl bir hayat bu Dedim ama tarif edemem kendimde oluşan duyguyu Sözleştik bir ara buluşacağız yine konuşacağız bu konuyu Belki hafifletiriz oluşan gönül burukluğunu Veda ederek duyguları ile baş başa bıraktım dostumu Veli PAN 04.09.2020 |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...